top of page

Znaczenie i natura szczęścia

Nina Szczygiel

Uniwersytet w Aveiro, Jednostka Badawcza ds. Zarządzania, Konkurencyjności i Polityk Publicznych Wydział Ekonomii, Zarządzania, Inżynierii Przemysłowej i Turystyki, Portugalia

e-mail: nina.szczygiel@ua.pt

ORCID: 0000-0001-5026-1629

DOI: https://doi.org/10.5281/zenodo.4022459
otrzymano: 28.06.2020
poprawiono: 09.07.2020
zaakceptowano: 10.07.2020
Słowa kluczowe:
szczęście, dobre samopoczucie, satysfakcja z życia, punkt odniesienia, hedoniczna adaptacja, ocena.

Streszczenie

Niezależnie od jego pochodzenia i korzeni, jest duże prawdopodobieństwo, że szczęście znajduje się na liście priorytetów człowieka. Mówi się, że szczęście odzwierciedla ostateczny cel ludzkiej egzystencji, na który ukierunkowane są wysiłki i energia. Ludzie dążą do szczęśliwego i sensownego życia, ale osiągnięcie tego stanu nie przebiega dokładnie tym samym sposobem. Powszechnie poszukiwany uniwersalny sposób na szczęście pozostaje wciąż nieodkryty. Jak wielu ludzi, tak wiele dróg do szczęścia. Dzieje się tak, ponieważ chociaż szczęście jest wyraźnie odczuwane, trudno jest je zbadać i ocenić. Stulecia nieprzerwanego zainteresowania, wsparte badaniami prowadzonymi w różnych dyscyplinach naukowych, wciąż przynoszą nowe odkrycia i otwierają drzwi do dalszych prac badawczych. W niniejszym artykule przedstawione są teoretyczne podstawy pojęcia szczęścia i  nakreślonych jest szereg perspektyw, które determinują rozumienie szczęścia. Zaprezentowane są główne cechy i istotne uwarunkowania, które przejawiają się w  badaniach nad szczęściem oraz omówione są wyzwania związane z  doświadczaniem i  mierzeniem szczęścia we współczesnym świecie.

Literatura

  1. Andreou, E., Roussi-Vergou, C., Didaskalou, E., & Skrzypiec, G. (2020). School bullying, subjective well-being, and resilience. Psychology in the Schools, 57(8), 1193–1207.

  2. Aristotle. Nicomachean Ethics. (W. D. Ross, Trans., 1999) Kitchener: Batoche Books. Internet Classics Archive. Retrieved May 1, 2020, from http://classics.mit.edu/Aristotle/nicomachaen.html

  3. Aristotle. Nicomachean Ethics. (H. Treddenick, Trans., 2004). London: Penguin.

  4. Brickman, P. & Campbell, D. T. (1971). Hedonic relativism and planning the good society. In M. H. Apley (Ed.), Adaptation Level Theory: A Symposium (pp. 287–302). New York: Academic Press.

  5. Diener, E. (1994). Assessing subjective well-being: Progress and opportunities. Social Indicators Research, 31, 103–157. doi:10.1007/978- 90-481-2354-4_3

  6. Diener, E., Lucas, R., & Scollon, C. (2006). Beyond the hedonic treadmill: Revising the adaptation theory of well-being. American Psychologist, 61(4), 305–314. doi:https://doi.org/10.1037/0003-066X.61.4.305

  7. Haybron, D. (2020). Happiness. In E. N. Zalta (Ed.), The Stanford Encyclopedia of Philosophy. Retrieved June 1, 2020, from https://plato. stanford.edu/archives/sum2020/entries/happiness

  8. Holmes, C. M. (2018, November 19). What kind of happiness do people value most? Harvard Business Review. Retrieved April 13, 2020, from https://hbr.org/2018/11/what-kind-of-happiness-do-people-value-most

  9. Jebb, A. T., Tay, L., Diener, E., & Oishi, S. (2018). Happiness, income satiation and turning points. Nature Human Behaviour, 2, 33–38. doi:https://doi.org/10.1038/s41562-017-0277-0

  10. Kahneman, D. (2010, February). The riddle of experience vs. memory. TED2010. [Video file]. Retrieved March 14, 2020, from https:// www.ted.com/talks/daniel_kahneman_the_riddle_of_experience_vs_memory?language=en

  11. Kahneman, D. (2011). Thinking, fast and slow. New York, NY: Farrar, Strauss, Giroux. Kahneman, D. & Riss, J. (2005). Living, and thinking about it: Two perspectives on life. In F. Huppert, N. Baylis, & B. Keverne (Eds.), The Science of Well-Being (pp. 285–304). Oxford University Press.  doi:10.1093/acprof:oso/9780198567523.003.0011

  12. Kahneman, D., Schkade, D. A., Fischler, C., Krueger, A. B., & Krilla, A. (2010). The structure of well-being in two cities: Life satisfaction and experienced happiness in Columbus, Ohio; and Rennes, France. In E. Diener, J. F. Helliwell, & D. Kahneman, International Differences in Well-Being (pp. 16–33). New York: Oxford University Press, Inc.

  13. Keyes, C. L. (2006). Mental health in adolescence: Is America’s youth flourishing? American Journal of Orthopsychiatry, 76(3), 395–402. doi:10.1037/0002-9432.76.3.395

  14. Lyubomirsky, S. (2008). The how of happiness: A scientific approach to getting the life you want. New York: The Penguin Press.

  15. Lyubomirsky, S., Sheldon, K. M., & Schkade, D. (2005). Pursuing happiness: The architecture of sustainable change. Review of General Psychology, 9(2), 111–131. doi:https://doi.org/10.1037/1089- 2680.9.2.111

  16. Mandel, A. (2018, October 7). Why Nobel Prize winner Daniel Kahneman gave up on happiness. Haaretz. Retrieved July 3, 2020, from https://www.haaretz.com/israel-news/.premium.MAGAZINEwhy-nobel-prize-winner-daniel-kahneman-gave-up-on-happiness-1.6528513

  17. Moeinaddini, M., Asadi-Shekari, Z., Aghaabbasi, M., Saadi, I., Shah, M. Z., & Cools, M. (2020). Applying non-parametric models to explore urban life satisfaction in European cities. Cities, 105, 102851. doi:https://doi.org/10.1016/j.cities.2020.102851

  18. Shaver, P., Schwartz, J., Kirson, D., & O’Connor, G. (1987). Emotion knowledge: Further exploration of a  prototype approach. Journal of Personality aid Social Psychology, 52(6), 1061–1086. doi:10.1037//0022-3514.52.6.1061

  19. Stearns, P. N. (2012). The history of happiness. Harvard Business Review, 90(1-2), 104–153

​

​

bottom of page